Ne regu nin kruela sent',Kelkaj miniaturoj
Hontindas tiom klaĉi.
Ja prikraĉita monument'
Ne povas reen kraĉi...***Kion fari, la homa anim' tre komplikas,
Jen ĝojego ĝin regas, jen nigra amar'.
Kaj la viv' tro kruele problemojn eksplikas:
Nin saĝigas erar' post simila erar'.***Kiu kredis fantomon kun stulta sincer',
Kies koro fariĝis turmenta ulcer'-
Ĉu meritas kompaton?
Lin ne juĝu almenaŭ estonta krimul',
Perfidinta pro sia orgojla postul'
Malpli lertan krimfraton.***Ja ne povas la nudeloj
Ĉiam pendi sur oreloj!
Do, por satmanĝigaj celoj
Kuiritas nudelsup'.
Kaj en ĝi por uloj lertaj,
Pri trompado ege spertaj
Viandpecoj pretas certaj
Preter buŝ' de ĉiu dup'...