Dediĉe al G. B.

Denove via man' en mia man'.
Ho, kiel mi aspiris ĉi kareson!
En via okulpar' de sentoj ocean',
Sed mi ne legas tie jeson...

Se krei la feliĉon por duop'
Same facilus, kiel vortojn rimi,
Mi ne bezonus la estonton timi,
Egale, ĉu favoras nin la horoskop'.

La kelkaj tagoj pasis en fabel',
La sorto nin disigis senkompata.
Ni trafos en la mezon de l' pelmel',
De l' ĉiutaga viv' kruele glata.

Problemojn havos vi, aliajn mi.
Ni solvos ilin preskaŭ nur memstare,
Sed pri komuna nia harmoni'
La kor' sopiros en solec' amare.

Ni estu fortaj do, kaj la aŭtun'
Ne kovru per folioj flavaj la eventojn
De la subite reveninta jun'
Kaj la renaskiĝintajn sentojn!